Polędwica żydowska

Robiąc zakupy w sklepie mięsnym moją uwagę przykłuło dziwne, chudo wyglądające mięsko - polędwica żydowska. Jako, że moim ulubionym mięsem jest średnio wypieczona polędwica wołowa od razu zapytałam co to za mięso i ku mojej wielkiej radości pani powiedziała, że wołowe. Pomyślałam "super, polędwica wołowa za 35 zł za kg!" i oczywiście kupiłam sporą porcję. W trakcie płacenie nie mogłam wytrzymać i dopytałam - "a dlaczego ta polędwca taka tania?", poczułam na sobie zdziwione spojrzenia innych kupujących i usłyszałam "tania? moim zdaniem bardzo droga jak na ligawę". I już wszystko wiem, tym oto podstępem zostałam szczęśliwą posiadaczką najtwardszego mięsa wołowego.

 

Ostatecznie ta hstoria ma bardzo smaczny koniec, mięsko szybko zniknęło z talerzy a 2 dni później znowu udalam się do mięsnego po ligawę.

 

Poniżej zaobserwujecie efekty obu obiadów. Korzystałam z przepisu dostępnego na bardzo inspirującym blogu kwestiasmaku.pl, który szczerze polecam :) ale mięso zamarynowałam w swojej marynacie.Grilowej :)

 

Składniki:

300 - 400 gram ligwy

oliwa,

przyprawy ( majeranek, tymianek, papryka - w zależności od upodobań),

krem z octu balsamicznego

 

Mięso zamarynowałam w mieszance przypraw oraz oliwy i wstawiłam do lodówki na całą noc.

 

natępnie podsmażyłam na rozgrzanej patelni 2 minuty z każdej strony i wstawiłam do naczynia żaroodpornego.

 

Naczynie wstawiłam do piekarnika rozgrzanego do 200 stopni i tak piekłam jeszcze pół godziny.

 

Doskonale smakuje z fasolką szparagową oraz ziemniaczkami.

 

Smacznego!